Doorbreek de digitale stilstand bij de overheid

Werner Vogels
VP & CTO, Amazon
Ali Niknam
Founder TransIP, Bunq
Maxim Februari
Schrijver / Filosoof
Victor Knaap
Co-Founder Media.Monks
Jelle Prins
Cradle.bio, Uber
Alexander Rinnooy Kan
Voormalig Senator
Kees Koolen
Oud-CEO Booking.com
Jan Baan
Founder - Vanenburg Software
Kees Verhoeven
Oud-Tweede Kamerlid
Andre Bosman
Oud-Tweede Kamerlid
ondertekenden het manifest
De ICT-infrastructuur van de Nederlandse overheid is als een oud, vervallen huis. De bedrading is kapot en de leidingen lekken. Het tocht en het kraakt. De fundamenten moeten worden gerenoveerd, maar niemand durft die meer aan te raken uit angst dat alles in elkaar stort. Daardoor blijven we bezig met dure reparaties uitvoeren, wordt het systeem steeds onbetrouwbaarder, en blijft nieuw beleid op de plank liggen.

De gevolgen voor onze maatschappij zijn immens. Zo vraagt de politiek al jaren om een rechtvaardige box 3 belasting, maar lukt het de Belastingdienst niet om dat technisch klaar te spelen. “Snelheid is geboden”, schreef Egbert Kalse eerder hierover in het NRC, "want niets doen kost 400 miljoen euro per jaar.”

Diezelfde Belastingdienst is bang dat zij binnen enkele jaren niet meer in staat zal zijn om de meest cruciale belastingen te innen. Dat zou betekenen dat we een derde van onze jaarlijkse belastinginkomsten mislopen. Kosten: het krankzinnige bedrag van 100 miljard per jaar.

Maar de gevolgen van het gebrek aan competentie op het gebied van ICT gaan verder dan alleen de Belastingdienst. Zo laat de lancering van de Omgevingswet door slecht ICT-management al bijna 10 jaar op zich wachten, en kost nu al 1,1 miljard meer dan gebudgetteerd. Ook het project rondom de digitalisering van de persoonsgebonden budgetten, dat in eerste instantie gratis zou worden neergezet door zorgverzekeraars, kostte al bijna 100 miljoen en is al vijf jaar over datum. Bij Defensie liep het ICT-project Speer zodanige vertraging op, dat de totale kosten de miljard ruimschoots overschreden.

Deze problemen zijn slechts het begin van de ellende die ons staat te wachten als we de huidige koers doorzetten. Al véél te lang wordt digitale infrastructuur door bestuurders behandeld als een bijzaak. Uitvoerders krijgen een beperkt renovatiebudget, om het tussentijds weer te verliezen en al het werk in de prullenbak te zien verdwijnen. Ook wordt ICT talent bij de overheid ondermaats gewaardeerd, met als gevolg dat de personeelstekorten oplopen.

Bij gebrek aan interne kennis lukt het niet om fatsoenlijke aanbestedingen te schrijven, waardoor grijpgrage private partijen en consultancies weglopen met honderden miljoenen aan belastinggeld. En áls er dan wordt besloten om intern iets te bouwen, denken beleidsmakers nauwelijks na over de technische implementatie. Programmeurs worden vervolgens geconfronteerd met onuitvoerbare, of extreem onpraktische plannen, zonder dat ze nog bij kunnen sturen.

Dit kan niet langer zo doorgaan. De politiek moet het digitale functioneren van de overheid gaan zien als een kerncompetentie, en het roer radicaal omgooien voordat het schip is gezonken. ICT moet hoog op de agenda staan bij de komende formatie. Wij doen alvast een voorzet met een aantal beleidsvoorstellen, gebaseerd op het beste advies van commissies, hoogleraren en technisch toptalent. 

Allereerst moet de politiek serieus gaan investeren in ICT-renovatie. We moeten stoppen met alleen maar pleisters plakken op stokoude systemen en een échte modernisatieslag slaan. Daarom moet de technische schuld worden afgebouwd naar nul in tien jaar.

Om dat te verwezenlijken moeten er digital-first uitvoeringsorganen komen die projecten kunnen oppakken als die bij de andere uitvoerders zijn vastgelopen. Binnen deze missie-gebonden organisaties moeten ICT’ers kunnen bouwen zonder de bagage van decennia aan verouderde ICT, processen en interne politiek. Door het kabinet de keuze te geven om bijvoorbeeld de omzetbelasting als afgekaderd project bij zo’n uitvoerder neer te leggen, voorkomen we ook dat nog meer kennis weglekt naar private partijen. 

Daarnaast willen wij het aantrekkelijker maken voor technisch talent om te werken voor de publieke zaak, met een marktconform schalensysteem waarin je door kan groeien zonder manager te hoeven worden. Bovendien moeten ICT’ers over de hele linie worden betrokken bij beleidsvorming. Hierdoor worden technische obstakels vroeg gesignaleerd, en kan er op tijd worden bijgestuurd tijdens het wetgevingsproces.

Als stip op de horizon kunnen we kijken naar het land met de meest gedigitaliseerde overheid ter wereld: Estland. Daar hebben ze het X-road systeem opgetuigd, dat alle overheidsdiensten veilig, transparant en gestandaardiseerd aan elkaar verbindt. Door het once only principe hoeven burgers en bedrijven informatie slechts één keer met de overheid te delen en ligt het maar op één plek opgeslagen. Daardoor kan data niet meer ‘rondzweven’ en hebben burgers controle over wie welke gegevens kan bekijken. Dit soort uitvoeringsprincipes zijn niet alleen hard nodig, maar binnenkort zelfs verplicht onder Europese wetgeving. Willen we hier op tijd aan kunnen voldoen, dan moet de overheid hier snel op voorsorteren. 

Het herprogrammeren van de overheid gaat niet alleen over geldbesparing, kennisbehoud en het vergroten van de wendbaarheid. Het gaat ook over hernieuwd vertrouwen in bestuur. Daarom is er geen beter moment om kamerbreed aan de slag te gaan met dit thema. De tijd om de digitale stilstand te doorbreken is nu. 

Alexander Klöpping
Onno Eric Blom

Alleen samen kunnen we de digitale stilstand doorbreken.

Blijf op de hoogte en laat jouw stem horen door het manifest te teken.

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Beleidsvoorstellen

1. Versnel de transitie met digital-first uitvoerders

Voor grote olietankers zoals de Belastingdienst is het lastig om van koers te wisselen. Interne pogingen om te innoveren stranden in een woud van bureaucratische hoepels. Als we de digitale stilstand willen doorbreken, moeten ICT’ers weer de ruimte krijgen om te bouwen. Wij geloven dat dit het beste kan door ze bij elkaar te zetten, zonder de bagage van oude werkwijzen. 

Daarom moeten beleidsdepartementen er in geval van stagnatie een kleinere, digital-first uitvoeringsorganisatie bij krijgen. Hoe dat werkt? Als een regeling zoals de omzetbelasting vastloopt bij de oude uitvoerder, kan het Kabinet deze als afgekaderd project uitzetten bij de digitale uitvoerder. Op deze missie-gebonden manier kunnen de digitale nevenorganisaties ook nieuwe modules bouwen voor oude regelingen, en stukje bij beetje het ICT-landschap updaten. Het is mogelijk om na afloop lessen en werkwijzen terug te nemen naar de bestaande uitvoerder, of juist om bij succes meer verantwoordelijkheid te geven aan de digitale uitvoerder.

Dit soort nevenorganisaties zijn niets nieuws in de Nederlandse geschiedenis. Zonder een kleine, missie-gebonden uitvoerder was de Afsluitdijk er niet geweest. Toen Rijkswaterstaat begin 20ste eeuw werd gevraagd om de Afsluitdijk te bouwen, deden ze dat plan af als onuitvoerbaar. Toch is de Afsluitdijk er gekomen. Na de afwijzing van Rijkswaterstaat drong Cornelis Lely aan op de oprichting van de ‘Dienst der Zuiderzeewerken’. De Dienst rekruteerde een klein team van ingenieurs die de Afsluitdijk  ontwierpen en succesvol realiseerden. 

Ook recent bracht een vergelijkbare aanpak nog goede resultaten. Tijdens de Corona-crisis was er acute behoefte aan een ‘Corona-melder’ app. Nadat de overheid er initieel niet in slaagde om deze te laten bouwen, leidde de crisis-situatie tot een radicaal nieuwe aanpak: een klein ad hoc team kreeg als missie om de app te ontwikkelen. Het resultaat? De app was razendsnel klaar, ruim binnen budget. De reden hiervoor: dit team had niet de bagage van decennia aan verouderde ICT, processen en interne politiek. 

Laten we dit succesrecept breder inzetten. Geef een kans aan een nieuwe generatie uitvoerders om met een missie-gebonden mandaat regelingen te implementeren. Zo heeft de overheid niet alleen olietankers, maar ook speedboats. Door alternatieve routes te creëren binnen de overheid voorkomen we bovendien dat projecten bij private bedrijven moeten worden neergelegd, waardoor kennis en expertise uit de overheid weglekken.

2. Investeer op een slimme manier in ICT-renovatie

ICT is een kerncompetentie van de overheid, en zal de komende decennia alleen nog maar belangrijker worden. Als we ons ICT-landschap niet op orde krijgen, zullen we van de ene systeemcrisis in de andere rollen. Bovendien is het duurder om permanent pleisters te blijven plakken, dan om  de fundering goed neer te zetten. Daarom roepen wij de politiek op om serieus te gaan investeren in ICT-renovatie en de technische schuld af te bouwen naar net-zero in 10 jaar. Zoals wij eerder al voorstelden, kan dit waarschijnlijk vaak goedkoper en sneller via digital-first uitvoeringsorganisaties. 

Daarbij is het van belang dat modernisatieprojecten uit het systeem worden gehaald waarin ze elk jaar hun budget kunnen verliezen. Op deze manier zijn al vele projecten tussentijds gesneuveld, om jaren later opnieuw te worden opgestart en vanaf nul te moeten beginnen. Dit is een onverdedigbare verspilling van publiek geld, en is bovendien een van de voornaamste redenen dat personeel gedemoraliseerd wegloopt bij de overheid.

Ook voor eventuele bezuinigingen op uitvoeringsorganisaties moet worden uitgekeken. In de regel zijn renovatieprojecten van het ICT-landschap dan namelijk als eerste de klos. Het komende kabinet moet daarom als expliciet beleid voeren dat er binnen uitvoeringsorganisaties niet langer mag worden bezuinigd op de modernisering van de digitale systemen. 

3. Maak de publieke zaak aantrekkelijker voor technisch talent

Nederland is een koploper op het gebied van informatietechnologie, maar weinig van het technisch toptalent werkt voor de publieke zaak. Als ze al bij de overheid werken, krijgen ze vaak niet de waardering die ze verdienen. Dat moet anders, want zonder een cultuur die talent aantrekt zal de overheid nooit kunnen vernieuwen.

Op dit moment komt digitaal toptalent vaak vast te zitten in het schalensysteem van de ambtenarij, omdat alleen managers en procescoordinatoren opgaan voor hogere salarissen. Wij geloven dat specialisten minstens net zo belangrijk zijn als bestuurders. Daarom willen wij dat er een apart pad komt voor ICT'ers bij de overheid, waarbinnen zij door kunnen groeien naar alle schalen. Daarmee laten we zien dat we ICT-talent waarderen en creëren we tegelijkertijd meer technische expertise in top van de overheid. 

Daarnaast moeten we ervoor zorgen dat de instroom van technisch talent toeneemt. Daarom willen wij dat de beloning voor ICT’ers binnen de overheid marktconforme met hun private collega’s, zowel bij junior als bij senior functies. Hiermee maken we de stap van het bedrijfsleven naar de overheid kleiner, en maken we het aantrekkelijk en prestigieus om je als ICT’er in te zetten voor de publieke zaak. 

4. Verbind uitvoerders en beleidsmakers met elkaar

In Den Haag is het ondenkbaar dat bij een beleidsdirectie geen juristen zitten. Wie schrijft anders de wetgeving? Tegelijkertijd beschikken beleidsdirecties zelden over personeel dat nadenkt over de technische implementatie. Beleidsmakers en uitvoerders werken in andere organisaties en communiceren door vele bestuurslagen heen, waardoor de boodschap vaak niet aankomt. Als gevolg worden uitvoeringsorganisaties vaak geconfronteerd met onmogelijke wetgeving en tijdlijnen.

Geef ieder Directoraat-Generaal dat wetgeving maakt daarom een afdeling ‘Technische Uitvoering’. Deze afdelingen moeten beschikken over—en geleid worden door—technisch personeel dat direct kan schakelen met de experts die de informatiesystemen bouwen. Gelijktijdig met de creatie van de wetgeving kunnen zij dan een ‘uitvoeringsontwerp’ uitwerken. Hierdoor worden technische obstakels vroeg gesignaleerd, en kan er op tijd worden bijgestuurd tijdens het wetgevingsproces.

Wat kan jij doen?

Help mee om de digitale stilstand bij de overheid te verbreken.

Deel het manifest
Ga het gesprek aan met jouw politieke partij